Μουσείο παραδοσιακού ελαιοτριβείου στο Κορακοβούνι Αρκαδίας.

Το λιοτρίβι το εγκατέστησε το 1884 ο Πέτρος Πέτρου Πετρόπουλος. 

ο μύλος

Ο μύλος είχε μια όρθια στρογγυλή μυλόπετρα η οποία περιστρεφόταν με την δύναμη αλόγου. Στη φωτ. διακρίνουμε τον εργάτη (αριστερά) να ρίχνει με την "κόφα" ελιές στο "αλώνι της πέτρας". Ο άλλος εργάτης που ονομαζόταν "καραβανιάρης" παίρνει με την "καραβάνα" "χαμούρι" (ελαιοπολτό).

το ελαιοπιεστήριο

 Το ελαιοπιεστήριο είναι διπλό. Το επάνω και το κάτω τμήμα του είναι ξύλινα ενώ οι δυο βίδες είναι σιδερένιες. Στη βάση του  ο "στοιβαδόρος" στοίβαζε 15 "τσόλια" μέσα στα οποία είχε τοποθετήσει ελαιοπολτό.

το δυναμάρι 

Με το "δυναμάρι" αύξαναν την πίεση που ασκούσε στο ελαιοπολτό το ελαιοπιεστήριο

απομάκρυνση του λαδιού από το λιμπί

Από το ελαιοπιεστήριο το λάδι συγκεντρωνόταν στο "λιμπί".

η φιάλα

Η νεροκολοκύθα κομμένη κατάλληλα μετατρεπόταν σε εύχρηστο εργαλείο, την "φιάλα",  με την οποία ο "μετρητής"  μετάγγιζε το λάδι από το "λιμπί" στις "νταμιτζάνες".  

νταμιτζάνες

Οι "νταμιτζάνες" ήταν δοχεία με τα οποία μετέφεραν το λάδι.